Glenlivet

George Smith około 1815 roku wydzierżawił Upper Drumin Farm, rozpoczął destylację, a jego whisky od razu zyskała uznanie okolicznych mieszkańc�w. Miejsce, o kt�rym mowa było idealne do założenia biznesu alkoholowego nie tylko ze względu na jego odosobnienie - okolicy doliny rzeki Livet, a co za tym idzie mniejszą kontrolę urzędnik�w podatkowych, ale także ze względu na doskonałą wodę oraz g�rski klimat Highlands.
Tak się złożyło, że jednym z gł�wnych inicjator�w nowych przepis�w podatkowych do walki z nielegalną destylacją, kt�re weszły w życie w 1823 roku był książę Gordon. Był on właścicielem ziemi, kt�rą dzierżawił Smith i na kt�rej prowadził destylację, bez odpowiedniej licencji. Gordon zaproponował Smithowi układ: Smith miał wystąpić o przyznanie mu oficjalnej licencji na produkcję whisky, a książę Gordon miał pom�c Smithowi wybudować w Drumin nowy zakład. Smith przystał na tę propozycję i zarejestrował zakład w 1824 roku, czym naraził się na wrogość innych nielegalnych gorzelnik�w. Uznali go za zdrajcę i zaprzysięgli zemstę.
W 1850 roku w prowadzeniu zakładu zaczął pomagać syn - James Gordon. Popyt na whisky w tym czasie wzr�sł i Smithowie na ziemi wydzierżawionej od księcia Gordona zbudowali kolejne gorzelnie - w Delanbo i w Minmore. Interes rozwijał się znakomicie a tylko zakład w Minmore produkował 600 galon�w whisky tygodniowo. Duży wkład w ten rozw�j wni�sł agent handlowy Glenlivet - Andrew Usher. Usher był pierwsza osobą, kt�ra zaczęła produkować i sprzedawać blended whisky na dużą skalę. Wiedział on bowiem, że długość czasu spędzonego przez whisky w beczce ma niebagatelny wpływ na jakość uzyskanego trunku. Było to szczeg�lnie istotne spostrzeżenie w świetle faktu, że w owych czasach pito zwykle młodą whisky, kt�ra nie leżakowała w og�le. Usher zainwestował w beczki oraz w odpowiednie magazyny do leżakowania. Wkr�tce odni�sł pierwszy rynkowy sukces stworzył bowiem whisky Old Vatted Glenlivet.
Whisky Glenlivet zdobyła ogromną popularność. Świadczy o tym fakt, że zakłady niezwiązane z rzeką Livet dodały do swojej nazwy człon „Glenlivet", by na fali sukcesu destylarni przyciągnąć zainteresowanie kupujących. Takie zachowanie konkurencji zmusiło J. G. Smith do dochodzenia sądownie swoich praw do nazwy „Glenlivet". W 1884 udało mu się uzyskać, tylko wyłączne prawo do postawienia przed nazwą swojego zakładu rodzajnika określonego „The". Pozostałe zakłady zachowały prawo do określenia „Glenliet", bez rodzajnika, jako drugiego członu nazwy zakładu (np. Macallan-Glenlivet). De facto tylko trzy z wszystkich zakład�w znajdują się w dolinie rzeki Livet (są to zakłady Braeval, Tammavulin i Tomintoul).
Destylarnia Glenlivet do 1978 roku należała do kolejnych spadkobierc�w Georga Smitha. Prawnuk Georga - Bill Smith Grant, wypromował The Glenlivet na rynku amerykańskim przed wprowadzeniem w Stanach Zjednoczonych prohibicji. Smithowie sprzedali następnie zakład kanadyjskiemu koncernowi Seagram. Przez lata zakład przeszedł bardzo wiele modernizacji. Obecnie z zewnątrz przypomina on mało atrakcyjny zakład przemysłowy.
The Glenlivet jest otwarty dla zwiedzających i wchodzi w skład szkockiego Szlaku Whisky. Na Szlaku Whisky poza The Glenlivet znajdują się następujące destylarnie: Cardhu, Glenfiddich, Dallas Dhu, Strathisla, Glen Grant, Glenfarclas, a także Speyside Cooperage, kt�ry wytwarza i przeprowadza renowację dębowych beczek do leżakowania whisky.
Na single malt przeznacza się około 45% całej produkcji zakładu. W por�wnaniu z faktem, że około 90% destylat�w słodowych stanowi składnik r�żnych blend�w, 45% to znaczna ilość. Do maturacji używane są beczki gł�wnie z amerykańskiego dębu po bourbonie oraz europejskie po sherry.
Oferta zakładu podzielona jest na trzy podstawowe grupy produkt�w. Pierwszą jest „Travel retail". Składa się ona z trzech whisky: 12, 15 letniej i wersji Nadurra, kt�ra dojrzewała przez 16 lat w beczkach dębowych. Nadurra jest bardzo wysoko oceniana przez koneser�w i znawc�w whisky. Dave Broom uznał ją nawet za najlepszą whisky 2004 roku.
Drugą grupą whisky tego producenta nazywana „Core range" składa się z trzech whisky: 12, 15 i 18 letniej. Ciekawą pozycją jest 15 letnia whisky, kt�ra najpierw dojrzewała w tradycyjnych, a następnie w nowych beczkach z Limousin. Ostatnią grupę stanowi „Ultra premium" - jest to 21 letni trunek o nazwie Archive oraz rocznikowe edycje - z kolekcji „Cellar collection". Najstarsza whisky pochodzi z 1959, a trochę młodsze z lat 1964, 1967, 1972 oraz 1983.
Właściciel zakładu koncern Chivas Brothers został wyr�żniony na bardzo prestiżowym konkursie International Wine and Spirit Competition jako najlepsza destylarnia 2006 roku. Na kolejnym konkursie International Spirits Challenge Trophy 18 letnia Glenlivet otrzymała natomiast złoty medal.