Bunnahabhain

Zakład Bunnahabhain (wymowa „bunahaven") powstał na p�łnocno-wschodnim wybrzeżu wyspy Islay w 1881 roku. Gorzelnie wybudowali farmerzy, bracia Greenlees, kt�rzy swoją sp�łkę nazwali The Islay Distillers Company. Destylrnia kosztowała ich aż 30 tysięcy funt�w, ponieważ w okolicy, kt�rą wybrali na budowę zakładu poza znakomitym źr�dłem wody nie było nic - ani drogi, ani przystani, ani żadnej osady. Dodatkowo musieli, więc wybudować przystań, mieszkania dla pracownik�w i drogę do Portu Askaig. W 1883 roku, prace zostały ukończone, a zakład Bunnahabhain rozpoczął działalność i przyni�sł pierwsze zyski. Po p�ł roku zysk z produkcji destylatu wyni�sł 5 tysięcy funt�w, a rok p�źniej już dwa razy tyle. To finansowe i rynkowe powodzenie właściciele zakładu zawdzięczali utalentowanemu menedżerowi gorzelni - człowiekowi o nazwisku Smith.
W 1887 roku Islay Distillers Company połączyło się z William Grant & Co i powstała nowa sp�łka Highland Destillers Company Limited, do kt�rej dołączyła jeszcze firma Glenrothes-Glenlivet.
Po okresie wielkiego kryzysu i trudnych dla branży latach 20 zakład postanowiono w roku 1930 zamknąć. Ponownie otworzono go dopiero w 1937.
W 1999 roku firma Edrington przejęła grupę Highland Destillers i praktycznie zamknęła gorzelnie. Produkcja odbywał się tylko kilka tygodniu w roku. W 2002 roku znana firma William Grant & Sons była zainteresowana przejęciem tej gorzelni. Transakcja nie doszła do skutku. Jednak już rok p�źniej nowym nabywcą gorzelni oraz marki Black Bottle została firma Burn Stewart Destilleries (C.L. World Brands) znany producent angostury, kt�ry zapłacić musiał 10 milion�w funt�w.
Bunnahabhain i Bruichladdich, kt�rego opisałem dokładnie kilka numer�w temu to dwa najłagodniejsze malty z regionu Islay. Producent Bunnahabhain reklamuje swoją whisky używając sloganu „the gentle taste of Islay". Trudno nie zgodzić się z tym hasłem, jeśli sł�d wykorzystywany w produkcji tej whisky pochodzący z Port Ellen jest bardzo lekko torfowy - 1,2 ppm, a ten pochodzący ze stałego lądu jest w całości nie torfowy. Szef zakładu zdradził mi, że torf pobierany z Port Ellen wykorzystywany jest gł�wnie do blenda Black Bottle. Dodatkowo, aby utrzymać łagodny smak tej whisky podczas procesu destylacji wykorzystuje się mniejszą część nastawienia w por�wnaniu do innych producent�w z tego regionu. Unikatowe dla branży jest r�wnież to, że w procesie produkcji używa się cztery wody, a nie powszechnie stosowane trzy.
Przez wiele lat jedyną oficjalną edycją tej whisky był 12 letni trunek. Dopiero w grudniu 2005 roku rozszerzone zostało portfolio o 18 i 25 letnie whisky. W 2006 pojawiły się kolejne edycje - 14 letnia z beczek po Pedro Ximenez - 761 butelek oraz 35 letnia destylowana w 1971 roku, kt�ra uświęciła 125 rocznicę założenia gorzelni. Starszymi i bardzo limitowanymi edycjami są trunki 34 i 40 letnie. Na wyr�żnienie zasługuje nietypowa whisky produkowana od 2004 roku o barwnej nazwie Moine kt�ra, posiada 38 cząsteczek torfu. Co ciekawe, już od lat 90 w zakładzie eksperymentowano z wersją torfową.
Wszystkie oficjalne edycje tej whisky opakowane są w charakterystyczną pękatą butelkę z postacią marynarza za sterem na etykiecie. Whisky ta dostępna jest r�wnież od niezależnych dystrybutor�w np. Cadenhead's, Chieftain's, Dun Bheagan, Duncan Taylor, Murray McDavid, Gordon & MacPhail czy Scott's Selection. Bardzo ciekawa jest 9 letnia edycja Vom Fass.
Opisując tę destylarnię nie spos�b pominąć doskonałej jakości blenda Black Bottle. Ten trunek przez wielu uważany jest za najlepszą whisky mieszaną dzięki swoim torfowym aromatom i smakom. Niekt�rzy polecają go r�wnież, jako idealną whisky dla tych, kt�rzy dopiero poznają magiczną wyspę Islay. Whisky Bunnahabhain wykorzystywana była r�wnież do zestawiania innych blend�w - Famous Grouse oraz Cutty Sark.
Podobnie jak i niekt�re gorzelnie na Islay r�wnież Bunnahabhain ma okresowo problem z wodą, szczeg�lnie w lecie i stąd w procesie produkcji bywają długie przerwy. Aby odrobić te zastoje zdarza się i ostatnio jest to nagminne w związku z bardzo dużym popytem na tą whisky, że destylarnia pracuje 5 lub 6 dni w tygodniu a zmiany są 24 godzinne. Dzięki takiemu tempu pracy udało się rok temu wyprodukować, aż 1,98 miliona lit�w whisky, a w magazynach destylarni dojrzewają 22 tysiące beczek whisky.
Zakład posiada Visitor Centre, otwarte dla zwiedzających i pomimo tego, że jest mocno oddalony od centrum wyspy i miast takich jak Port Ellen czy Bowmore to rocznie odwiedza go aż 11 tysięcy turyst�w.
Autorytet świata whisky Jim Murray w swojej książce „Whisky Bible" ocenił trunek z tej gorzelni dość wysoko - Bunnahabhain 12 letnia - 89, Bunnahabhain 25 letnia - 93, Bunnahabhain 35 letnia - 94 punkty - najwyższa nota przyzna tej whisky.